استاندارد های بین المللی تعریف شده برای جنس پارچه لباس کار بستگی به آیتم هایی دارد که در ذیل به بررسی آن میپردازیم.

نوع کاربری و شغل استفاده کننده

با توجه به موارد استفاده از لباس کار در شرایط

مختلف کاری لازم است متریال و نوع پوشش لباس کار نیز متناسب با کاربری و حفظ ایمنی استفاده کننده در مقابل مخاطرات آن شغل باشد . برای مثال استفاده از لباس کاری که پارچه آن کاملا از مواد پلی استری و نفتی تهیه شده در شغل هایی که در معرض پاشش مواد مذاب و شعله آتش هستند ( جوشکاری برق –جوشکاری آرگون – ریخته گری و ....)کاملا غیر ایمن و احتمال آتش گرفتن لباس میرود. در اینصورت با بروز حادثه آسیب های جدی و حتی آسیب های جانی به استفاده کننده وارد خواهد آورد .

لازم به ذکر است که بیش از 80% لباس کار های موجود در بازار از این قبیل پارچه ها استفاده نموده اند. لباس کار مناسب برای این قبیل شغل ها باید مقاوم در برابر آتش مانند پارچه های ضد حریق FR (دیرسوز) یا حتی المقدور از پارچه با بیش از 70% کتان انتخاب شوند.

• شرایط آب و هوایی

طبق ماده 70 آیین نامه تجهیزات ایمنی و حفاظت فردی لباس کار باید ضمن تامین حفاظت کافی و راحت و سبک و متناسب بدن باشد . با توجه به شرایط متفاوت جوی در کشور و چهار فصل بودن جو ایران جنس و وزن پارچه لباس کار باید متناسب با شرایط آب و هوایی منطقه انتخاب شود تا مقوله راحتی در استفاده نیز تامین شود ضمنا مقاومت خوبی در شرایط سخت کاری داشته باشد . به عنوان مثال لباس هایی که در شرایط جوی مرطوب شمال کشور استفاده میشوند به دلیل رطوبت بالا در معرض پوسیدگی الیاف طبیعی هستند.

در مناطق گرم خیز و خشک الیاف طبیعی مانند پنبه و کتان به دلیل تهویه مناسب هوا و جذب تعریق بدن مناسب هستند وپارچه دارای این الیاف باید ضخامت کم و با وزن پایین انتخاب شود.

در مناطق کوهستانی و سردسیر نیز الیاف طبیعی و پنبه و کتان نیز با ضخامت بالاتر و گرمای بالاتر از 350 گرم در متر میتواند نقش موثری در حفظ دمای بدن ایفا کند.

و برای مثال علمی چکیده نتایج تحقیق محققان داخلی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان " بررسی تأثیر جنس لباس کار بر شاخص استرین فیزیولوژیکی (PSI) مردان در شرایط آب و هوایی گرم در اتاقک شرایط جوی" به شرح ذیل است

در این مطالعه آمده است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر جنس لباس کار بر شاخص استرین فیزیولوژیکی (PSI) یا Physiological Strain Index مردان در شرایط آب و هوایی گرم در اتاقک شرایط جوی انجام گرفت.

روشها: این پژوهش به صورت مداخلهای بر روی 18 دانشجوی پسر در 16 حالت ترکیبی از چهار نوع لباس کار معمولی (1، 2، 3، 4)، دو سطح فعالیت (سبک و متوسط) و دو نوع شرایط آب و هوایی (گرم و خشک، گرم و مرطوب) انجام شد. ضربان قلب و دمای عمقی افراد به ترتیب با استفاده از دستگاههای پایش ضربان قلب (Polar RS100) و پایش دمای عمقی بدن از طریق گوش (Questemp II) اندازهگیری و ثبت شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تکرار مشاهدات توسط نرمافزار SPSS انجام گرفت.

یافتهها: نتایج نشان داد که در شرایط گرم و مرطوب، کمترین مقدار PSI در فعالیت سبک و متوسط به ترتیب مربوط به لباس نوع 100 درصد پنبه و 30 درصد پنبه- 70 درصد پلی استر بود. در شرایط گرم و خشک، کمترین مقدار PSI در هر دو فعالیت، مربوط به لباس نوع 30 درصد پنبه- 70 درصد پلی استر بود. میانگین شاخص PSI در شرایط گرم و مرطوب و هنگام انجام فعالیت متوسط، برای انواع لباسها اختلاف معنیداری را نشان داد (P=0.044)

نتیجهگیری: یافتههای تحقیق نشان داد که در راستای کاهش استرین گرمایی برای شرایط گرم و مرطوب در سطح فعالیت سبک، لباس 100 درصد پنبه و در فعالیت متوسط لباس 30 درصد پنبه- 70 درصد پلی استر و در شرایط گرم و خشک لباس 30 درصد پنبه- 70 درصد پلی استر مناسبتر است.